Πολλοί έχουν καλέσει το Kongjian Yu, Fasla, Πρόεδρος του Τουρνουάο νόμος Frederick Olmsted της Κίνας. Και με το νέο του βιβλίο Επιστολές προς τους ηγέτες της Κίνας: Kongjian Yu και το μέλλον της κινεζικής πόληςκάποιος καταλαβαίνει γιατί. Αυτή η συλλογή επιστολών προς τον κινεζικό πρόεδρο Xi Jinping και τους επαρχιακούς κυβερνήτες, δοκίμια, συνεντεύξεις και άλλα κομμάτια υπεράσπισης αποκαλύπτουν πόσο Yu έχει επενδύσει στην προώθηση της οικολογικής, υδατοστεγούς “Sponge City” προσέγγιση. Το βιβλίο του καταδεικνύει ότι κάθε αρχιτέκτονας τοπίου μπορεί να γίνει ηγέτης και ισχυρή δύναμη για τη βελτίωση της περιβαλλοντικής και ανθρώπινης υγείας στην κοινότητά του.
Ο Yu συνδέει τις διακηρύχοντες κοινοτικές και περιβαλλοντικές φιλοδοξίες της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος με τους δικούς του στόχους-υγιεινά μέρη για ανθρώπους και καλά λειτουργικά οικοσυστήματα. Πιστεύει επίσης ότι υπήρξε κάποια απόκλιση από τους αρχικούς στόχους της κομμουνιστικής επανάστασης, με την επιδίωξη της ανάπτυξης με βάση το αυτοκίνητο δυτικού τύπου. απομονωμένοι, κατοικημένες ουρανοξύστες. και εκτεταμένη περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Υποβάλλει τον τυπικό σύγχρονο αστικό σχεδιασμό στην Κίνα σε μια συνάντηση μελέτης κριτικής, ζητώντας από τους δημάρχους και τους κυβερνήτες να επανεξετάσουν τα δικά τους κίνητρα και να ευθυγραμμίζονται με τις πραγματικές ανάγκες του κινεζικού λαού και του περιβάλλοντος.
Σκοπεύει στην κινεζική εκδοχή του όμορφου κινήματος της Δυτικής Πόλης που έχει πραγματοποιηθεί “άσκοπα και αυτοκρατικά”, καταστρέφοντας τόσο τον αστικό τομέα μέσω της ανάπτυξης των αυτοκινητοδρόμων που χωρίζουν τις κοινότητες, γιγαντιαίες άψυχες πλατείες και πάρκα γεμάτα με μη φυσικά φυτά. και το φυσικό περιβάλλον, μέσω της ρύπανσης του αέρα και του νερού. Το βασικό του επιχείρημα: τα μοντέλα της Western Development, και τα κέρδη από αυτές τις καταστρεπτικές προσεγγίσεις-είναι θεμελιωδώς μη-κινέζοι και σίγουρα όχι κομμουνιστές.
Σε ένα συναρπαστικό δοκίμιο που απευθύνεται στους δημάρχους, γράφει: “Σύγχρονα κινήματα για να οικοδομήσουμε την« πόλη όμορφη »και η« οικολογική πόλη »είναι κοντόφθαλμες. Παραγωγικά πεδία ρυζιού ηλικίας άνω των χιλιάδων ετών και καλύπτουν τα με χλοοτάπητα εισαγόμενου γρασιδιού – όλα για να φουσκώσουν και να δημοσιοποιήσουν τα ψεύτικα επιτεύγματα ενός δημάρχου ».
Επιδιώκει να αναπτύξει ένα νέο απόθεμα κυβερνήτων και δημάρχων που μπορούν να αλλάξουν το πρότυπο πολεοδομίας του καθεστώτος-quo στην Κίνα. Θέλει να υιοθετήσουν μια προσέγγιση “αρνητικού σχεδιασμού” στην οποία οι σημαντικές οικολογίες προστατεύονται σκόπιμα από την ανάπτυξη. Αντί να εκτελούν εκτιμήσεις αύξησης του πληθυσμού και στη συνέχεια να δημιουργήσουν ένα αναπτυξιακό σχέδιο που βασίζεται σε τυποποιημένες απαιτήσεις γης ανά άτομο, ο Yu θέλει τους αστικούς σχεδιαστές να διατηρούν και να ενισχύουν την ανεπτυγμένη γη – εξ ου και η «αρνητική» ή μηδενική προσέγγιση σχεδιασμού ή ανάπτυξης – που παρέχουν ζωτικές υπηρεσίες οικοσυστήματος. Με τον αρνητικό σχεδιασμό, η Κίνα μπορεί στη συνέχεια να δημιουργήσει “πρότυπα ασφαλείας τοπίου”, τα οποία διαμορφώνουν από “στρατηγικές τοποθεσίες και δεσμούς” που είναι “εξαιρετικά σημαντικές για τη συντήρηση και τον έλεγχο των οικολογικών διεργασιών”.
Σε μια χώρα που έχει γίνει ένα τοξικό brownfield, η ασφάλεια του τοπίου θα μπορούσε να παράσχει το σταθερό θεμέλιο για την ανανεωμένη βιωσιμότητα και την ανθεκτικότητα της χώρας.
Ζητάει να χρησιμοποιήσει μια σειρά από φιλόδοξες στρατηγικές για την επίτευξη της ασφάλειας του τοπίου και την επιστροφή της φύσης στις πόλεις με έναν πραγματικό, όχι ψεύτικο τρόπο “οικολογικής πόλης”. Η ιστορική και πολιτιστική συντήρηση, καθώς και η γεωργία, υφαίνονται και μέσω των ιδεών:
- “Διατηρήστε και ενισχύστε τη συνολική συνέχεια του σχεδίου τοπίου.
- Δημιουργία και προστασία της ποικιλομορφίας του οικοτόπου της πόλης.
- Διατηρήστε και αποκαθιστά τη φυσική διαμόρφωση των ποταμών και των ακτών.
- Επαναφορά και προστασία συστημάτων υγροτόπων.
- Ενσωματώστε τις αγροτικές ανεμογεννήτριες σε αστικές πράσινες διαδρομές.
- Δημιουργήστε πράσινες οδούς για πεζούς και ποδηλάτες.
- Δημιουργήστε διαδρόμους πράσινης πολιτιστικής κληρονομιάς.
- Βελτιώστε τους αστικούς χώρους πρασίνου, καθιστώντας τους πιο διαπερατοί και προσβάσιμοι στο κοινό.
- Διαλύστε τα πάρκα στη μήτρα της πόλης.
- Διαλύστε την πόλη, προστατεύστε και ενσωματώστε την παραγωγική γεωργική γη ως οργανικό στοιχείο της πόλης.
- Δημιουργήστε τα φυτικά φυτώρια. “
Ανάμεσα στα δοκίμια και τις διαλέξεις, Επιστολές στους ηγέτες της Κίνας Αναμειγνύει τις πραγματικές επιστολές που έγραψε ο Yu στους επαρχιακούς κυβερνήτες, τους δημάρχους και τον κινεζικό πρόεδρο Xi Jinping. Δίνουν μια εικόνα για τις ευκαιρίες και τα όρια του ρόλου του Yu ως κορυφαίου πνευματικού και κριτικού και του κορυφαίου αρχιτέκτονα τοπίου στην Κίνα. Δυστυχώς, όμως, ο Yu δεν παρέχει καμία από τις απαντήσεις τους πίσω σε αυτόν, έτσι αυτά τα τμήματα αισθάνονται σαν μια μονόπλευρη συνομιλία. Κάποιος δεν γνωρίζει τα αποτελέσματα της άσκησης πίεσης του.
Ακόμα, ένα γράμμα προς τον Wen Jiabao, πρωθυπουργό του κρατικού συμβουλίου, ζητώντας ένα “τοπίο τοπίου κληρονομιάς” – ουσιαστικά, ένα εθνικό σύστημα πολιτιστικών τοπίων που θα μπορούσαν επίσης να παρέχουν υπηρεσίες οικοσυστήματος – είναι μια ιδιαίτερα δημιουργική και αποτελεσματική πρόταση πολιτικής που περιλαμβάνει ακόμη και συγκεκριμένες κυβερνητικές και ρυθμιστικές αλλαγές για να συμβεί η πρόταση του. Η επιστολή δείχνει την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η κυβέρνηση είναι δομημένη και τι πρέπει να αλλάξει.
Μέσα από τα γράμματα, τα δοκίμια και τις διαλέξεις, παίρνει μια αίσθηση του πόσο Yu νοιάζεται – και πόσο οδηγείται είναι να ανατρέψει τα μη βιώσιμα αναπτυξιακά πρότυπα που επαναλαμβάνουν τα ίδια καταστρεπτικά σφάλματα που έγιναν στα δυτικά τα τελευταία 50 χρόνια. Προσπαθεί να καθοδηγήσει με σεβασμό την ηγεσία της Κίνας προς μια πιο οικολογική, ανθρώπινη προσέγγιση και εργάζεται κάθε γωνία που μπορεί να βρει.
Στο τέλος του βιβλίου, υπάρχει μια μεταγραφή μιας συνέντευξης με τον κινέζο σύγχρονο καλλιτέχνη Ai Wei Wei. Ο AI πιέζει τον Yu στις ιδέες του, αναγκάζοντάς τον να δικαιολογήσει τα επιχειρήματά του. Ο Yu δηλώνει ότι η ρουστίκ, λαϊκή, “χαμηλή κουλτούρα” της Κίνας είναι το κλειδί για την επίτευξη της βιωσιμότητας – όχι των εισαγόμενων δυτικών ιδεών ανάπτυξης, αρχιτεκτονικής και τοπίου ή αστικών κινεζικών παραδόσεων. Για να επιτευχθεί η κοινωνική και περιβαλλοντική μεταρρύθμιση, η Κίνα πρέπει να αυξήσει αυτό που θεωρείται χαμηλό σήμερα – ο υγρότοπος που λειτουργεί, η παραγωγική αισθητική του ταπεινού αγροκτήματος, ο καθαρός ποταμός.
Και έτσι επιδιώκει να εκπαιδεύσει τους πολλούς δημάρχους της Κίνας για την ομορφιά του απλού, γι ‘αυτό τα έργα της αρχιτεκτονικής τοπίου είναι “συνειδητά εκπαιδευτικά”.
