City of Hope Medical Campus: Ανθεκτικό τοπίο επούλωσης

Νικητής των βραβείων WLA του 2025 – Βραβείο Αριστείας στην Έννοια – Ιδιωτικό Σχέδιο Τοπίου Διαστημικού

Ιδρύθηκε το 1913 ως σανατόριο φυματίωσης, η πόλη της ελπίδας έγινε ένα κορυφαίο ιατρικό κέντρο μέχρι το 1946. Βρίσκεται στην κοιλάδα του Σαν Γαβριήλ, 16 μίλια από το κέντρο του Λος Άντζελες, η πανεπιστημιούπολη εκτείνεται στο Duarte και Irwindale. Στεγάζει ερευνητικό νοσοκομείο, κέντρα θεραπείας και δωρητών, εγκαταστάσεις εξωτερικών ασθενών, συνεδριακό κέντρο και ερευνητικά εργαστήρια, εξυπηρετώντας περισσότερους από 12.000 ασθενείς, επιστήμονες και προσωπικό.

Ο σχεδιασμός του τοπίου για την City of Hope Medical Campus ενσωματώνει τις βιώσιμες πρακτικές με τις αρχές των θεραπευτικών τοπίων, αντιμετωπίζοντας τις πολύπλοκες προκλήσεις της αστικοποίησης στη Νότια Καλιφόρνια. Με ρίζες σε μια ολιστική προσέγγιση, ο σχεδιασμός ενθαρρύνει την επούλωση τόσο για τους ανθρώπους όσο και για το περιβάλλον. Υποστηρίζει την ανάκτηση μέσω τεσσάρων διασυνδεδεμένων διαστάσεων: το σώμα (σωματική ευεξία), το μυαλό (αισθητηριακή δέσμευση), η ψυχή (συναισθηματική άνεση) και το περιβάλλον (κλιματική ανθεκτικότητα και περιβαλλοντική δικαιοσύνη).

Κάθε συγκεκριμένη θεραπεία με βάση την έρευνα και λύση του σώματος, του νου, της ψυχής και του περιβάλλοντος μεταφράζεται προσεκτικά σε μια στοχαστική ακολουθία υπαίθριων εμπειριών που καθοδηγούν τους ασθενείς μέσω πολλαπλών σταδίων ανάκαμψης. Ο σχεδιασμός υποστηρίζει όχι μόνο τη σωματική και συναισθηματική υγεία των ασθενών, αλλά δημιουργεί επίσης σημαντικούς χώρους για το προσωπικό και τη γύρω κοινότητα. Οι ανοιχτοί χώροι προσκαλούν κίνηση, ανάπαυση, προβληματισμό και σύνδεση με τη φύση, ενώ παράλληλα αποκαθιστούν την οικολογική υγεία της πανεπιστημιούπολης. Αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση ανταποκρίνεται στις επείγουσες προκλήσεις όπως η αλλαγή του κλίματος, η αύξηση των ποσοστών καρκίνου, η υπερβολική σκληρή τοποθέτηση, η έλλειψη σκιάς και η περιορισμένη πρόσβαση της κοινότητας. Με την επανεξέταση του υπαίθριου χώρου ως ουσιαστικής επέκτασης της υγειονομικής περίθαλψης, το τοπίο προσφέρει ένα μοντέλο μελλοντικής σκέψης για βιώσιμα, περιεκτικά και αποκαταστατικά περιβάλλοντα επούλωσης.

Σώμα: Τα υπαίθρια μονοπάτια που παρουσιάζονται γιατρό ενσωματώνουν την κίνηση, τη φύση και την αποκατάσταση για να βοηθήσουν στην ανάκαμψη. Πέντε μονοπάτια-τρία 0,5 μίλια, δύο μίλι και ένα 1,5 μίλια-υποστηρίζουν διαφορετικά στάδια επούλωσης: φως για πρόωρη ανάκαμψη, σταθερή για αντοχή και απαλή για συνεπή κίνηση. Οι ζώνες κατάρτισης αντίστασης προωθούν τη δύναμη και την ευελιξία μέσω της γιόγκα και του Tai Chi, ενώ τα στρατηγικά τοποθετημένα καθίσματα παρέχουν περιοχές ανάπαυσης.

Μυαλό: Οι αισθητηριακοί κήποι εμπλέκουν πολλαπλές αισθήσεις για να αναδημιουργήσουν την ψυχολογική επούλωση. Η χρωματική θεραπεία, το καταπράσινο πράσινο, τα αρωματικά φυτά και οι φυσικοί ήχοι δημιουργούν ένα καταπραϋντικό περιβάλλον. Πέντε αισθητήρια μονοπάτια-τρία 0,5 μίλια, δύο μίλι και ένα 1,5 μίλια-υψηλό φωτισμό διαφορετικές αισθητηριακές εμπειρίες και προωθούν την ψυχική ευεξία. Ο σχεδιασμός ενσωματώνει τη μέθοδο άγχους 5-4-3-2-1, προωθώντας την ευαισθησία, την παρουσία και τη συναισθηματική επούλωση μέσω της αισθητηριακής συνείδησης.

Ψυχή: Η ολιστική επούλωση υποστηρίζεται από τεχνικές γείωσης, διαδρομές ρεφλεξολογίας, χώρους συγκέντρωσης και εμπειρίες μαγιό δασών. Μια διαδρομή γείωσης συμβάλλει στη μείωση του στρες και της φλεγμονής, ενώ οι διαδρομές ρεφλεξολογίας με ομαλές πέτρες διεγείρουν την κυκλοφορία και την ευκολία νευροπάθεια που προκαλείται από χημειοθεραπεία. Το δάσος κολύμβησης (shinrin-yoku) βυθίζει τους χρήστες στη φύση. Τα φυτικά που απελευθερώνονται από δέντρα βοηθούν στην ενίσχυση της ασυλίας και της ανύψισης της διάθεσης. Οι κοινωνικές συνδέσεις καλλιεργούνται μέσω χώρων συγκέντρωσης της κοινότητας και μια καθορισμένη διαδρομή προβολής προσκαλεί στιγμές ήσυχης προβληματισμού και παρουσίας.

Περιβάλλο: Το τοπίο εξυπηρετεί τόσο την ανθρώπινη υγεία όσο και την οικολογική αποκατάσταση. Οι χώροι πρασίνου θεραπείας μειώνουν το στρες, βελτιώνουν τα αποτελέσματα ανάκτησης και προωθούν τη βιοποικιλότητα και τη βιωσιμότητα. Τα σκιασμένα μονοπάτια με το Coast Live Oak (Quercus agrifolia) και η Καλιφόρνια Sycamore (Platanus racemosa) παρέχουν προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία, δημιουργώντας οικοτόπους άγριων ζώων. Τα εποχιακά ανθισμένα μονοπάτια, που διαθέτουν Willow Desert (Chilopsis Linearis), προσελκύουν επικονιαστές, ενισχύοντας τη βιοποικιλότητα και υποστηρίζοντας τα τοπικά οικοσυστήματα. Τα μονοπάτια υψηλής φιλτράρασης, που φυτεύτηκαν με μαύρο καρυδιά Καλιφόρνιας (Juglans Californica), βελτιώνουν την ποιότητα του αέρα και τον άνθρακα απομονωτή. Τα φυσικά μονοπάτια φύτευσης αποκαθιστούν την τοπική χλωρίδα και την υγεία του εδάφους, επανασυνδέοντας την πανεπιστημιούπολη στο φυσικό της περιβάλλον.

Αυτός ο οραματιστής σχεδιασμός τοπίου ενώνει την επούλωση των ασθενών με την αποκατάσταση του οικοσυστήματος, καθορίζοντας ένα νέο σημείο αναφοράς για βιώσιμα, θεραπευτικά περιβάλλοντα. Η στοχαστική φύτευση ενισχύει τη βιοποικιλότητα, την ποιότητα του αέρα και την ανθεκτικότητα του κλίματος, προσφέροντας παράλληλα τους ασθενείς με καρκίνο που έχουν σημαντικούς χώρους για ανάκαμψη, προβληματισμό και σύνδεση με τη φύση. Μετασχηματίζοντας 3,6 μίλια από πεζοδρόμια από σκυρόδεμα, 4.600 ασταμάτητους χώρους στάθμευσης και 671 υπάρχοντα δέντρα, ο σχεδιασμός εισάγει 875 δέντρα υψηλότερης ποιότητας, επεκτείνει το θόλο του δέντρου κατά 30% (4 στρέμματα) και δημιουργεί 19,5 μίλια μονοπατιών-σούλας-περιοριζόμενου περιβάλλοντος. Αυξάνει τον χώρο της επούλωσης και της άσκησης κατά 13%, αφαιρεί 8 τόνους ρύπων ετησίως και οι αλληλοσυμπιεστές 2 μετρικοί τόνοι των μετρήσιμων οφέλη για τους ανθρώπους και τον πλανήτη.