Ένα νέο τοπίο στο Hayward της Καλιφόρνια δείχνει πώς να επαναχρησιμοποιήσει τα υλικά σε μεγάλη κλίμακα για να εξοικονομήσει χρήματα και να μειώσει τις επιπτώσεις του κλίματος. Σχεδιασμένο από αρχιτέκτονες τοπίου στο Επιχρυσωμένοςο Γραμμικό πάρκο Mission Boulevard -Ένα πάρκο μίλια και ένα μονοπάτι με τα πόδια και ποδηλασία-επανατοποθετούνται άσφαλτο, σκυρόδεμα, δέντρα, έδαφος και ακόμη και πάγκοι.
Το Affectionesign είδε την ευκαιρία να δοκιμάσει κάτι καινούργιο στο site. Το υπάρχον τοπίο περιελάμβανε ένα μονοπάτι με ραγισμένη άσφαλτο, κατάφυτα φυτά και πεθαμένα δέντρα. Η εγκαταλελειμμένη γη σε κάθε πλευρά του μονοπατιού κάλυπτε 60 πόδια.
Το υπάρχον μονοπάτι θα μπορούσε να επεκταθεί και να αναζωογονηθεί από ιθαγενή δέντρα και φυτά, νέες περιοχές καθισμάτων, συστήματα διαχείρισης ομβρίων υδάτων και οπτικές συνδέσεις στα γύρω βουνά.
Ο James A. Lord, η Fasla, ιδρυτικός συνεργάτης στο AssecteSign, δήλωσε ότι η μείωση του κόστους για τους πελάτες τους στην κυβέρνηση Hayward City ήταν προτεραιότητα, αλλά δεν ήταν μόνο για αυτό. “Σκεφτήκαμε: Πώς μπορούμε να μειώσουμε το αποτύπωμα άνθρακα; Πώς μπορούμε να επαναχρησιμοποιήσουμε τι ήταν ήδη εκεί;”
Η ραγισμένη άσφαλτος κόπηκε για να δημιουργήσει πιο ελαστικά μονοπάτια. Οι περιπατητές σκυλιών παραπονέθηκαν ότι η ζεστή άσφαλτο έβλαψε τα πόδια των σκύλων τους, έτσι επέκτειναν το πλάτος του μονοπατιού προσθέτοντας κρεβάτια από αποσυντεθειμένο γρανίτη από ένα τοπικό λατομείο.
Οι χώροι καθισμάτων ενσωματώνουν τα κούτσουρα από τα πεσμένα δέντρα. Πάνω από 10.000 τετραγωνικά πόδια από σκυρόδεμα που ζυγίζει 250 τόνους κόπηκε από το θεμέλιο ενός αποδυναμικού δημοτικού κτιρίου και επαναχρησιμοποιήθηκε ως επιστρώσεις.
Η ομάδα ανακαινίστηκε τους πάγκους από τη δεκαετία του 1980 που συλλέγουν σκόνη σε μια πόλη boneyard. “Χρησιμοποιήσαμε την ίδια προσέγγιση με τις λεπτομέρειες του αυτοκινήτου.”
Τα αχρησιμοποίητα εδάφη από ένα άλλο πάρκο μεταφέρθηκαν στο χώρο για να σχηματίσουν λόφους. «Συνδέονται οπτικά στους λόφους πέρα από», είπε ο Λόρδος.
Η ομάδα επαναχρησιμοποιούσε επίσης δημοτικά δέντρα. 48 δέντρα που προέρχονται για άλλα έργα της πόλης φυτεύτηκαν. “Τα δέντρα είναι όλα ιθαγενή και σύντομα δεν θα απαιτήσουν άρδευση”, δήλωσε ο Tyler Jones-Powell, ανώτερος συνεργάτης της επιχείρησης. Και με την αναζωογόνηση των εδαφών, πολλά κόκκινα ξύλα σώθηκαν.
“Το έργο αφορά την απλότητα απόσταξης σε κάτι”, δήλωσε ο Λόρδος.
Το Assefacedesign έριξε τα σχέδια επαναχρησιμοποίησης στην κυβέρνηση της πόλης κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Βρήκαν έναν πρωταθλητή για το όραμά τους στη Michelle Koo, τον αρχιτέκτονα τοπίου της πόλης και σε άλλους αξιωματούχους. Στη συνέχεια συνεργάστηκαν σε πολλαπλά τμήματα για να λάβουν δικαιώματα και υλικά που ανήκουν στην πόλη.
“Αυτό το έργο απαιτούσε αντοχή αλλά και οραματιστούς στην κυβέρνηση που το επέτρεψαν.”
Ενώ μπορεί να υπάρχει μια αντίληψη ότι η επαναχρησιμοποίηση είναι προσαρμοσμένη και ως εκ τούτου δαπανηρή, η εκτεταμένη επαναχρησιμοποίηση των υλικών δεν κόστισε περισσότερο, υποστήριξε ο Λόρδος. Στην πραγματικότητα, το έργο των 7 στρεμμάτων ήρθε σε 2 εκατομμύρια δολάρια ή 7,50 δολάρια ανά τετραγωνικό πόδι.
Το κόστος μεταφοράς υλικών διατηρήθηκε επίσης χαμηλό. “Όλα τα υλικά ήταν από τα όρια της πόλης, μόλις λίγα μίλια”, δήλωσε ο Jones-Powell. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολύ λιγότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από φορτηγά σε υλικά.
Το έργο δείχνει ότι τα παλιά υλικά μπορούν να προσφέρουν νέα έμπνευση για τους σχεδιαστές. Η ιστορία της προηγούμενης χρήσης προσθέτει στην ομορφιά τους. “Υπάρχει ένα δυναμικό μητρώο για το τι ήταν το πράγμα”, είπε ο Λόρδος.
“Και η επαναχρησιμοποίηση ήταν το υπεύθυνο πράγμα”, δήλωσε ο Jones-Powell. Οι συμβουλές του σε άλλους αρχιτέκτονες τοπίου: “Μην σκουπίζετε το σχιστόλιθο καθαρό.”
